Woehoe

 

Woehoe, dat is wat we altijd horen wanneer Davien onder een tunnel doorloopt of fiets. Afgelopen zondag kwamen we terug van een visite en reden we onder een tunnel door. En elke keer horden we “Woehoe”. Wat een lekker vrolijk meiske toch ook he 😛

Rondje met de fiets lopen

 

Tirza kan al een tijdje goed fietsen op haar oude, kleine fietsje. Sinds kort heeft ze een grotere fiets die wat meer pas bij haar lengte. Deze is net een kleine 2 centimeter te groot. Hierdoor moet ze voor het op en afstappen wat meer moeite doen.

Omdat ze al een keertje gevallen was leek het haar verstandiger om alsnog haar rondjes rond de speeltuin te doen, alleen dan lopend. Navraag gaf het volgende antwoord: “Anders val ik”.

Tjahaa, een slim kind is het 😛

Rust in vrede Pa

 

Deze tekst is geschreven door Stefan de Wal voor Willem.

Pa,

Wat ik me vooral zal blijven herinner zijn de vakanties naar België . Elk jaar weer bouwden we de grote Mercedes bus om tot camper. Tegen de achterwand werd een stapelbed opgebouwd, elke keer van hetzelfde hout. En elk jaar weer moest er van dat hout toch weer wat afgezaagd worden, zelf na jaren van gebruik. Ook heb je de achterwand van de voorcabine willen halveren, dit deed je met een enorme haakse slijper. Deze glipte uit je handen en zorgde voor een flinke jaap in je knie. Kijk zei je, je kan de botten zien. De dokter wilde nog wel hechten onder voorwaarde dat je absolute rust nam. Je zei braaf ja, maar uiteraard trok je je daar niets van aan  en zat je ’s middags weer in de wachtkamer van dezelfde dokter omdat je door je vinger had geboord.

Dat je niet alleen in de vakantie brokken maakte bewees je toen ik op de wc zat en boven me de gloeilamp zag knipperen voor een paar seconden waarna de stoppen sprongen en alles donker werd. Ik hoorde een harde schreeuw en rende erheen. Daar zag ik je staan met je haren recht overeind en een zaag in je handen die doormidden was. Je had een kabel doorgezaagd waar nog stroom op stond.

Na de scheiding tussen mama en jij zijn we nog wel eens op pad gegaan om te gaan winkelen voor meubels in veels te dure designer winkeltjes in Amsterdam, ook met koninginnedag nam je Susan en mij mee naar Amsterdam langs alle kraampjes. of we gingen naar het vogeleiland of de IJssel toe om daar foto’s te maken aangezien fotografie toen je hobby was.

Je kwam ook een nieuwe vrouw tegen waar je ook mee ging trouwen. Helaas werd ze naar een jaar het land uitgezet door de vreemdelingenpolitie. In de jaren erna ging het al snel berg afwaarts met je en kwam je zelfs terecht bij je moeder omdat je geen onderdak of wat dan ook had. Daar had je veels ups en downs. Gelukkig waren daar Karin en Louis die jou en moeder constant hebben geholpen. Daar is ook ons contact door omstandigheden onherstelbaar beschadigd. Ik kon daar tot op zekere hoogte wel mee leven. Het gaf me de nodige rust in mijn eigen leven met mijn gezin. Maar nu dat je er niet meer bent besef ik nu dat dat ook nooit meer zal veranderen en dat doet toch wel pijn. Ik zal je, ondanks  alles toch  gaan missen.

Rust zacht,
Stefan

Wij hebben de volgende nummers laten draaien tijdens de dienst :

{play}/media/mp3/1.mp3{/play}{play}/media/mp3/2.mp3{/play}{play}/media/mp3/3.mp3{/play}
Andrea Boccelli & Sarah Brightman- Time to Say GoodbyeBach – AirPaul de Leeuw – de Steen

,

 

Brom de Beer

Afgelopen weekend hadden we een speciale gast: Brom de Beer. Deze beer logeert telkens bij een ander vriendje. Zo maakt hij de leukste dingen mee.
‘s Middags gezellig sleetje rijden in het park, roetsj de heuvel af. ‘s avonds mocht hij gezellig mee-eten. Na het eten even televisie kijken om daarna lekker naar bed te gaan.

De volgende ochtend mocht hij in het “grote bed” komen liggen. Samen met de Papa, Mama en zusje van Tirza, een knusse boel dus. Overdag heeft hij allerlei leuke dingen gedaan: Met de trein spelen, computerspelletjes doen, filmpjes kijken op de tv, boodschappen doen en nog veel meer.

Op zondag kwam er nog een vriendinnejte bij, we zijn toen nog even in de sneeuw gaan lopen en sleeen. Daarna is Brom de Beer nog eens goed gewassen om lekker fris naar een volgende vriendje te kunnen gaan om daar te logeren.

We vonden het heel gezellig en zien je misschien nog een volgende keer 😛

 

Sleetje rijden op ‘t Leesten

Ook wij zijn naar ‘t Leesten geweest om eens van de heuvels af te glijden. Er lag een mooi stuk witte sneeuw. Wel kon je al goed zien dat het sneeuw er al wat langer lag en dat er al heel veel kinderen de heuvel zijn afgegleden.

Susan en Tirza gingen van de grote heuvel, ze schoten naar beneden totdat ze over een stuk met zand kwamen, daar kwamen ze plots tot stilstand en schoten ze van de slee af. Susan en Tirza hebben er gelukkig alleen wat blauwe plekken aan overgehouden. Direct daarna ging Tiza weer van een heuvel af, zo heel veel indruk had dus gelukkig niet gemaakt.

Kijk hier voor de fotos en het filmpje